Stephanie met haar kleine

Yes! Tijd voor een blog. Nou ja tijd, gedwongen tijd eigenlijk. Mijn verstandskies is getrokken. Boeien,
denk je nu. Ja, dacht ik ook. Tot dat de kaakchirurg mij van te voren vertelde dat de wortel wel echt
langs een zenuw ligt, en dat ‘wel kan gaan kloppen straks’. Geinig. Adem in, adem uit. Oké, fijn. Zei ik.
Helemaal top. Ja, ik ben er klaar voor. Die verdovingsspuiten zijn appeltje eitje. Heel mijn bek zit vol
met fillers en botox, dus die spuitjes kennen we nu wel. Door naar kamertje 2. Dat kamertje waar de
zusters echt té lief zijn voor je. Maar waar het dus wel allemaal gaat gebeuren. Toen ik na 15 minuten
steeds moeizamer ging praten en steeds meer ging kwijlen was het duidelijk dat de verdoving zijn
werk deed. Aan de slag dus. Toen ik daar met dat doek over mijn ogen lag, vertelde de arts dat ik niet
moest schrikken maar dat ze even flink moesten boren. Gelukkig voelde ik echt niets, maar na 15 min
(denk ik, want ik zag niks) kreeg ik toch wel een lamme kaak. Even kijken of tie los komt zei de arts.
Uhh niet dus. Nog maar even boren, en nog even, en nog even. Na 25 minuten was de kies er
eindelijk uit en was ik helemaal aan gort. Er groeide bot over mijn kies heen, en dat moest dus weg
geboord worden. BOT WEG GEBOORD. IEUW!! En nu ben ik thuis en begint de verdoving uit te
werken en ben ik gevlucht naar de salon om daar dingetjes achter de laptop te doen. Onze oppas zit
binnen. Die zit opgescheept met de terror peuter en jank buddah. Kan ik kwijlend mijn blogje
schrijven.

Ik vind het moeilijk om elke keer een onderwerp voor de blogs te verzinnen. Ik geef jullie daarom
maar even een kijkje in mijn leven momenteel.
Ons leven bestaat momenteel vooral uit overleven. Tommie blijft heel veel huilen. Dag en nacht. Ik
kan me mijn laatste normale nacht niet herinneren. Als we pech hebben komt Tom ’s nachts elk uur.
En dan niet een beetje mopperen maar echt moord en brand gillen. Heel het huis wakker dus. En
voor alle wijsneuzen onder ons: JA WE HEBBEN ALLES AL GEPROBEERD. Dankje.
En dan is die stomme klok ook nog een uur achteruit gegaan. Ik vond 5.30/6.00u echt al vroeg
genoeg, maar dat is nu dus 4.30-5.00 dat Tommie de dag wil laten beginnen. Ik ben zó ontzettend
moe na al deze maanden dat ik gewoon kan kotsen van vermoeidheid. Ik heb nergens meer zin in,
alles is te veel moeite.
Des al niettemin zijn Jasper en ik laatst toch maar eens een avondje uit gegaan. Saar & Tom sliepen
bij opa en oma. Ik had een betere keuze moeten maken en op tijd naar bed moeten gaan zodat ik
eens een nachtje kon bijslapen. Jep, dat was verstandiger geweest. Maar in plaats daarvan, koos ik
voor alcohol. En dan iets te veel alcohol. Ik weet niet meer hoe ik thuis ben gekomen. Ik weet alleen
dat Jasper mij haatte omdat ik niet meer kon functioneren. De volgende ochtend was mijn
kledingkast ontploft. De vloer bestond dus uit leer en latex, want dat is de basis in mijn kast. Jasper
kwam (dacht ik) net terug naar boven gelopen toen hij de kamer binnen kwam en ik net wakker
werd. Ik dacht dat hij al eerder wakker was. Niks was minder waar. Ik vroeg hem wat er in godsnaam
was gebeurd met mijn kleren? Dat vroeg hij die nacht schijnbaar ook aan mij, maar dat kon ik
blijkbaar niet waarderen. Waardoor hij is gevlucht naar beneden en dus op de bank heeft geslapen.
En echt, ik weet er niets meer van. Hadden we eindelijk een avondje samen, was mama te dronken
om op haar poten te staan. Echt klasse weer. Wat wel een lichtpuntje was, was dat ik mijn telefoon
nog had. En geloof mij, dat is een wonder. Mijn geld was wel op. Aan alcohol.
Tussendoor heb ik mijn gezicht nog effe laten oplappen door de dokter van SkinneKlinik. Echt
helemaal top. Mijn lippen zijn weer helemaal up-to-date. Ik heb ook nog een beetje fillers in mijn
wangen laten spuiten. Dit zit ook al in mijn kaaklijn, en nu dus ook in mijn wangen zodat mijn bolle
toet net even wat slanker lijkt. Ik vind het echt zo bijzonder wat ze tegenwoordig allemaal kunnen. En
zo verslavend allemaal! Ik weet dat de meningen er heel erg over verschillen, en dat is ook prima.

Echt. Je mag mij nep vinden, geef ik echt helemaal geen reet om. Want ik doe het voor mijzelf, en
niet voor jou. En ik word er onwijs bij van. En jij? Ben jij voor of tegen fillers & botox?